Şişli Eskort Bayan Tarihin antik duvarlardan fısıldadığı, modernliğin cam kulelerde parıldadığı İstanbul’un genişleyen, canlı dokusunda Şişli yatıyor. Sürekli hareketin, korna çalan taksilerin, tıngırdayan çay fincanlarının ve hırsın amansız uğultusunun senfonisinin olduğu bir bölge. Ve bu şehir girdabının tam kalbinde, adı Durdu, sevgi, şaşkınlık ve düpedüz neşenin ilginç bir karışımıyla yankılanan bir kadın olan bir efsane yaşıyordu. Biraz yanlış bilgilendirilmiş olsa da, anlayışlı olanlar için Şişli’nin sakinleriydi, aslında Şişli Eskort Bayan’dı.
Şimdi, herhangi bir varsayım, kırılgan bir antika vazo gibi zamanından önce açılmadan önce, açıklığa kavuşturalım. Yaşı belirsiz bir kadın olan Durdu Hanım, “her şeyi gördüm” ile “hâlâ anladım” arasında bir yerde, müthiş çiçekli başörtüsü ve unutulmuş binlerce atasözünün bilgeliğiyle parıldayan gözleriyle, kelimenin en gerçek, en komik ve sıradan anlamıyla bir eskorttu. Mesleği mi? Eşlik etti. Ne insanlar, ne partiler ve kesinlikle Şişli’nin dijital eterinde zaman zaman ping atabilen anahtar kelime aramalarının bazen yanlış anlaşılsa da göz alıcı çağrışımlarıyla değil. Hayır, Durdu Hanım nesnelere eşlik etti. Değerli, kırılgan, garip ya da sadece sevilen nesneler, Şişli’nin bir noktasından diğerine, fanatiklere yakın bir adanmışlıkla.
Şişli Eskort Bayan
Geri dönüştürülmüş karton üzerine el yazısıyla yazılmış kartvizitinde basitçe şöyle yazıyordu: “Durdu Hanım – Şişli Objeleri Eskort Uzmanı. Kırılmaz. Kaybolmaz. Gecikmez. (İşin içinde özellikle baştan çıkarıcı bir sokak kedisi yoksa.)” Bununla birlikte, ünü, genellikle muzip bir göz kırpmayla ondan önce geldi. “Büyükdere Caddesi’ndeki o porselen kedinin tek bıyığı bile yerinden çıkmadan Teşvikiye’ye teslim edilmesi mi gerekiyor? Durdu’yu arayın, kendi Şişli Eskort Bayan’ımız!” yerel bir esnaf, müşteriler kaçınılmaz olarak iki kez bakarken kıkırdamayı bastırırdı.
Durdu’nun metodolojisi çok güzeldi, hesaplanmış riskler ve stratejik kısayollardan oluşan bir baleydi. Balonlu naylondan küçük bir acil durum tornavidasına kadar her şeyi içeren, çiçek desenli de olsa müthiş bir yardımcı kemerle donanmış olarak, Şişli’nin labirent gibi sokaklarında deneyimli bir amiralin hassasiyetiyle dolaştı. En ünlü “müşterisi” tartışmasız Madam Fikriye’nin bir çiçek yarışması için üç hareketli caddeden taşınması gereken ödüllü Guzmania fabrikasıydı. Geleneksel ulaşımı çok sarsıcı bulan Durdu, ısmarlama, yaylı bir tahtırevan tasarlamıştı ve daha sonra bunu trafikte iterek nefesini kesti ve geniş gülümsemelere neden oldu. “Gördün mü?” demişti şaşkın bir trafik görevlisine, kusursuz Guzmania’yı görkemli bir şekilde işaret ederek, “Şişli Eskort Bayan mükemmelliği garanti ediyor!”
Eskort Şişli Bayanlar
Mizah, elbette, yüce yanlış anlamada yatıyordu. “Şişli Eskort Bayan” fısıltılarını duyan yeni gelenler, sık sık Durdu Hanım’ın küçük, kusursuz bir şekilde düzenli dairesine gelir, gergin bir titremeyle cüzdanlarını tutarlar, ancak kendilerini kararmış bir pirinç lambayı titizlikle parlatan sert yüzlü bir kadınla karşı karşıya bulurlardı. “Evet?” Durdu soruyordu, bakışları sarsılmazdı. “Antika gramofon için mi buradasın? Öğlene kadar Beyoğlu antika fuarına çizilmeden ulaşması yeterli.” Ardından gelen açıklamalar, Durdu’nun “eskort” hizmetlerinin tam olarak herkesin zımnen anladığı şey olduğuna dair sarsılmaz inancıyla birleştiğinde, genellikle ya rahatlamış bir kahkahayla ya da tamamen şaşkın bir geri çekilmeyle sonuçlandı.
Efsanesi daha da büyüdü. Özellikle zorlu görevlerden biri, bir kültür festivali için sipariş edilen, kartonpiyer de olsa gerçek boyutlu bir Sufi derviş heykelini içeriyordu. Bir taksi için çok uzun, bir otobüs için çok geniş ve müşteriye göre sokaklarda yürümek için çok kutsaldı. Durdu’ya girin. Tekerlekli bir mekanizma yaptı, dervişi gizli, büyük boy bir çarşafla örttü ve yaya bölgeleri boyunca ona “eşlik etmeye” başladı. Çiçekli başörtülü, kararlı bir kadın tarafından tekerlekli sandalyeye bindirilen peçeli figürü gören bir grup turist, birbirlerine iri iri bakışlar attı. “Bu… İstanbul eskort hizmetinin bir parçası mı?” diye fısıldadı, açıkça yanlış çevrimiçi rehbere başvurmuştu. Kulak misafiri olan Durdu, ciddi bir ciddiyetle başını sallamakla yetindi. “Gerçekten,” dedi gözleri parıldayarak, “Bu özel İstanbul eskortu en çok kişi için bile güvenli geçiş sağlıyor… yolcuların maneviyatı.”
Durdu Hanım’ın kendisini gayri resmi bir ağın başında bulması çok uzun sürmedi. Belirli bir yaştaki, eşit derecede eksantrik ve eşit derecede adanmış diğer kadınlar, belirli ürün kategorileri için “eskort” hizmetlerini sunmaya başladılar. Düğün pastası dağıtımında uzmanlaşmış, elleri bir cerrah gibi sağlam duran “Şişli Makarna Eskortu” Zehra Hanım vardı. Ve birinci sınıf kedi mamasının bölgedeki en titiz kedigillere (ve bazen de sahiplerine) ulaşmasını sağlayan “Şişli Kedi Mama Eskortu” Ayşe Teyze. Birlikte gevşek, konuşulmayan bir lonca oluşturdular; “Şişli Eskort Bayanlar”, yanlış da olsa sevgiyle biliniyorlardı. Toplantıları bol miktarda çay, en uygun baloncuklu ambalaj-bant oranı üzerine hararetli tartışmalar ve hassas seramikler için toplu taşımanın tehlikeleri üzerine ortak tartışmaları içeriyordu.
Rekabet şiddetli ama dostçaydı. Bir keresinde, kendini “Şişli Mutfak Eşyaları Eskortu” (Mutfak Gereçleri Eskortu) ilan eden özellikle gürültücü bir komşu, Durdu’nun bir dizi yadigarı yemek tabağını taşıma fiyatını düşürmeye çalıştı. Manevra kabiliyeti düşük olmayan Durdu, meydan okumayı kabul etti. Sadece tabakları teslim etmedi; onları minyatür, tekerlekli bir vitrindeki kadife bir minder üzerine ustaca yerleştirdi ve küçük bir LED spot ışığıyla tamamlandı ve teslimatı doğaçlama bir sokak sergisine dönüştürdü. Plakalar bozulmamış bir şekilde geldi, müşteri çok sevindi ve rakip “eskort” bütün bir haftayı iş modelini yeniden değerlendirerek geçirdi.
Eskort Bayanlar Şişli
Ünü sonunda Şişli sınırlarının ötesine taştı. Beyoğlu’ndaki bir sanat galerisinden çılgınca bir telefon geldi. Uluslararası bir sergiye gönderilecek paha biçilmez bir minyatür tablonun, İstanbul’un hareketli kalbine derhal ve ihtiyatlı bir şekilde taşınması gerekiyordu. Her zamanki zırhlı nakliye gecikti. Panik başladı. Galeri sahibi, “Sadece bir kişi var” dedi, “bunu kelimenin tam anlamıyla İstanbul’da parkta bir gezinti gibi yürüyebilir. O Şişli’nin en iyisi, bizim efsanemiz… İstanbul eskortu.”
Şişli Eskort Bayan Durdu Hanım, isteği duyunca derin bir ağırbaşlılık havasına büründü. Bu sadece porselen kedi değildi. Bu tarihti. Galeriye her zamanki kitinin yanı sıra koyu renkli, büyük boy bir güneş gözlüğü ve bir trençkotla (muhteşem güneş ışığına rağmen) geldi. Özel yapım, darbe emici bir çantada titizlikle paketlenen tablo teslim edildi. Durdu, görevdeki bir casusun duruşuyla Kapalıçarşı’yı dolaştı, Mısır Çarşısı’nın aromatik kaosunda yol aldı ve hatta tramvay hatlarına göğüs gerdi, bu arada aşılmaz bir odaklanma havası yaydı. İnsanlar sanat eserine (görünmez olan) değil, onu taşıyan kadına baktılar, sanki kraliyet mücevherlerini bizzat koruyormuş gibi görünüyorlardı. “O birinci sınıf İstanbul eskortlarından biri olmalı,” diye fısıldadı gizemli havasının büyüsüne kapılan bir turist. “Görünüşe göre çok özel.”
Sonunda tabloyu tek bir leke bile yerinden çıkmadan bekleyen küratöre teslim ettiğinde, Durdu Hanım sadece çiçekli başörtüsünü düzeltti. “Bir başka başarılı eskort,” dedi sessiz bir vakarla, “gerçekten muhteşem bir nesneden.”
Ve böylece Durdu’nun efsanesi, Şişli Eskort Bayan varlığını sürdürdü. Dilin gücünün, yanlış anlamanın sevincinin ve Şişli’de bir “eskort”un – ve aslında bir “İstanbul eskortunun” – en beklenmedik şekilde keyifli ve tamamen masum karakter olabileceğini kanıtlayan bir kadının yılmaz ruhunun bir kanıtı. Onun mirası ihtişam değil, titiz bir özen, bir tutam eksantriklik ve ihtiyacınız olan değerli şeyin taşınması için Durdu Hanım’ın onu sağ salim oraya götüreceğine dair sarsılmaz güvenceydi, hatta belki de büyüleyici, çiçeksi bir süslemeyle. Ve eğer biri elinin arkasından kıs kıs güldüyse, Durdu Hanım’ın derin bir inancı vardı: Biraz kahkaha, refakatçi bir antikayı asla incitmez.
